Το σημαντικότερο βήμα στην αντιμετώπιση του σοβαρού ασθματικού παροξυσμού, σύμφωνα με μία αμερικανική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Chest τον Φεβρουάριο, είναι η αναγνώριση του. Οι ερευνητές διακρίνουν δύο τρόπους αναγνώρισης: τον στατικό και τον δυναμικό. Ο στατικός αφορά τη μείωση αντικειμενικών μετρήσεων της λειτουργικότητας του πνεύμονα μέσω της σπιρομέτρησης, μείωση η οποία είναι μεν ειδική, δύσκολη δε να καθοριστεί, καθώς απαιτεί τη συνεργασία του ασθενή. Γι’ αυτό αξιολογούνται συνήθως κλινικά συμπτώματα, όπως η αναπνευστική δυσχέρεια ή η δυσκολία του ασθενή να μιλήσει με μακροσκελείς προτάσεις. Ο δυναμικός τρόπος αναγνώρισης συνίσταται στην βελτίωση του βρογχόσπασμου και της υποξυγοναιμίας μετά τη χορήγηση εισπνεόμενων βρογχοδιασταλτικών.Επί αποτυχίας των κλασικών εισπνεόμενων φαρμάκων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενδοφλέβια αδρεναλίνη, ενώ η εισπνοή ενός συνδυασμού ηλίου με οξυγόνο, μπορεί να είναι αποτελεσματική ως έσχατη λύση σε ορισμένους ασθενείς. Οι ερευνητές προτείνουν να καθυστερεί κατά το δυνατόν η απόφαση για διασωλήνωση του ασθενή με σοβαρή παρόξυνση, ώστε να δοθεί χρόνος για απάντηση στην φαρμακευτική – και όχι μόνο – αγωγή, καθώς η άμεση απόφαση για διασωλήνωση δεν αντιμετωπίζει τον παράγοντα που οδήγησε στην αναπνευστική ανεπάρκεια, παρά αποτελεί μία έσχατη λύση ανάγκης.

Φ.Γ.